Lohman vroeg haar drie tantes te praten over hun linnenkast, en over Lohman’s eigen linnenkast. Het resultaat is niet zozeer een onderzoek naar het fenomeen “linnenkast”, maar naar herinnering, en naar beeldvorming en het onder woorden brengen van die herinnering. In 1994 bekroond met de Prix de Rome (categorie theater en beeldende kunst).
