Bookmark and Share
nl | en |
contact   |  credits 

Anno Dijkstra

20 Feb 2011

Anno Dijkstra

Hij onderzoekt het effect dat de camera heeft op ons dagelijks leven. Wat is een herinnering aan een televisiebeeld? Een beeld waarbij je niet direct betrokken bent, dat als een flits aan je voorbij schiet, immateriëel, ongrijpbaar, zonder locatie, zwevend door de ether. Ik kan niet terug gaan naar de plek. De tv in mijn woonkamer is de plaats waar ik getuige ben geweest maar de tv laat inmiddels al weer ander zaken zien en in de woonkamer verwijst niets naar het drama.

 

Vacuüm

Een media icoon is onaantastbaar, van iedereen, je kunt je er niet persoonlijk mee verhouden. Ik kan me nog erg goed de schok herinneren bij het zien van een executie in Vietnam. Het obsedeert me, dat wanneer je ergens bij bent geweest je een natuurlijke verbintenis hebt met het drama. Maar wanneer je getuige bent geweest via media, dan vervalt dat en ontstaat er een vacuüm

Performance als tegenhanger

Performances heb en had ik nodig als tegenspeler van de installaties om het werk te verdiepen. De rode draad is dat ze beide gaan over sterfelijkheid en het bewustzijn daarvan. Waar de installaties zich vaak concentreren op de media, haken de performances in op de directe omgeving, op fysieke aanwezigheid. Die fysieke aanwezigheid benader ik door indirect aanwezig te zijn. Het publiek weet dat er iemand is maar kan die persoon niet of gedeeltelijk zien. Er is nooit direct contact, gesprek is uitgesloten.

 

Anno Dijkstra

Image: begin van de wereld, 2009, Dan Geesing


 
*) verplichte velden